Eg snakker så klart om Eurovision song contest. Grand Prix. Programmet vi elsker å elske, elsker å hate og snakker om anten vi gjer det første eller det siste.
Eg har nett sett eit av Adresse Oslo-programma, og konstanterer at det som vanleg er mykje rart med i år. Heldigvis slepp eg å uroe meg over at noko av dette rare skal danke ut vår eigen Didrik allereie før finalen. Det skal ha sine fordelar å vinne ...
Men ærleg talt. Somme gonger tenkjer eg berre; om den der vann, kva i allverda var det då som tapte?
Russland sitt bidrag i år er eit sånt. Og kva i allverda er det Storbritania driv med? Dei kan jo å lage musikk i det landet jo!
Eg har ikkje mange favorittane i år. Didrik er jo sjølvskriven, og etter nokre månader har eg kome over at verken Alexander eller Bjørn Johan vann, og er klar til å vere 100% norsk ... eller, i alle fall 80%.
For Belgia har verkeleg sjarmert meg i år. Sikkert berre meg, men dog. Eg held ein knapp på unge herr Tom Dice:
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar