Charlie Bartlett har gjort det til ein kunst å bli utvist. Ivrig på å passe inn å bli likt ender han ofte opp med å gjere seg populær med ulovlige hjelpemiddel. Samstundes slit han med problem på heimebane; ein fråverande far, og ei kraftig medisinert mor som overhodet ikkje ser kva som eigentleg plager sonen.
Etter å ha blitt utvist frå enda ein privatskule, havner han på offentlig ungdomsskule. Her byrjer han som psykolog for sine med-elevar, inkludert utskriving av medikament som han skaffer igjennom sin eigen psykolog. Og som om han ikkje hadde nok problem med rektor frå før, så forelsker han seg i dottera hans.
Charlie Bartlett er herleg kaotisk og morosam, samstundes som den er eigentleg er forferdeleg trist. Livet er ikkje enkelt, anten du er tenåring eller godt vaksen. Anton Yelchin gjer ein kjempejobb som Charlie (spesiellt i scena der han er på audition til eit skodespel), og somme gonger må du berre le høgt. Andre gonger igjen sit du med klump i halsen.
Dette er ein herleg liten film, merkeleg og morosam på same tid. Anbefalast!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar