Nokre filmer kan ein anbefale fordi ein veit akkurat kva ein likte med dei. Den var morosam (Dogma), eller søt (You stupid man), eller spanande (Shutter Island), eller kanskje historia hadde ein eller annan genial vri du aldri såg kome (Secret Window).
Som regel kan du setje fingeren på eit eller anna, eller kanskje opptil fleire ting som var heilt fantastiske med nett den filmen.
Andre gonger veit du verkeleg ikkje kva du skal seie. Og på ein bra måte.
Der har du Fur.
... altså, eg har snakka sidan eg var forholdsvis lita. Mykje. Og heile tida. Og no veit eg ikkje kva eg skal seie. Det burde vere attest nok.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar