Jeg hater måker

... eg gjer eigentlig ikkje det. Det passa berre så bra å starte slik. Eg har ingenting imot måker (eller 'måsa', som det heiter her). Men, medan sola stadig kryp høgare opp på himmelen, dukker det litt etter kvart opp ein del flygande faenskap eg har fint lite til overs for.

Fluer har eg ikkje så mykje imot. Dei er irriterande, rett nok. Men dei summer liksom berre rundt og rundt og rundt og rundt. Og dei er innmari lette å lure inn i sylteglas og sleppe ut av vindauge. Dessutan har dei ikkje brodd.

Humler er heller ikkje så verst. Dei har rett nok brodd, med dei er ikkje akkurat nokre drapsmaskiner. Dei virrer litt sånn småforvirra rundt, stakkarane, og ser ut som dei verken veit kvar dei skal, korleis dei skal kome seg det eller kva dei eigentlig skal der. Merksnodig proposjonert, og med summing som en litt utslitt moped. Litt som insekta sitt svar på Ole Brumm berre virrer den rundt på sine daglege gjeremål. Du treng ikkje springe frå ei humle.

Kveps, derimot. Kvepsen er OND. Du høyrer det på lyden. Der ei flue surrer litt sånn prøvande, og ei humle summer litt sånn bedagelig for seg sjølv, der simpelten snerrer kvepsen. Kvepsen er SINT, og han er sint HEILE TIDA. Det er ikkje det at du har gjort kvepsen noko, det held at du er der. Om humla er Ole Brumm, då er kvepsen Siv Jensen. Han er sinna støtt. Og han stikk. Gjerne to gonger.

Medan humla surrer frå blome til blome, nøgd med å drasse med seg litt gul pollen før den sjangler videre, har kvepsen andre planer. Så simpelt som blomar finn han seg ikkje i, når det fins ting som syltety, brus og saft.

Dessutan veit dei at du er redd. Humla er sikkert like redd deg som du er henne, men kvepsen. Han NYT frykt, han kan lese det i augene dine. Han VEIT at du ikkje liker å vere omsverma, og jo reddere du er, jo vanskelegare er han å bli kvitt. Han forfølger deg, gjerne i fleire kilometer (ei vennine vart forfulgt av ein kveps frå leiligheta til butikken, igjennom heile butikken, og tilbake til leiligheta si).

Då er det nesten betre med mygg. Sjølv om mygg bit. Uansett. Dyreriket sitt svar på vampyren. Berre at i staden for at dei er høge, mørke og sjarmerande, er dei små, irriterande og alltid i fleirtal. Mygg er faktisk den einaste gode grunnen eg kan kome på for å byrje å røyke...

Eg skal ikkje ein gong seie noko om flygemaur. Det einaste som er verre en maur, er maur med venger.

Nei, takke meg til ein saftig edderkopp på veggen bortanfor uteplassen. Blir litt som å ha ein vakthund. For kva et våre 8-beinte vener...

... nettopp.